من و دلم و یه فنجون قهوه تلخ

چقدرسخته،توچشمای کسی که تمام عشقت روازت دزدیده
وبجاش یه زخم همیشگی روبه قلبت هدیه داده زل بزنی وبجای اینکه لبریزکینه ونفرت بشی
احساس کنی هنوزم دوسش داری.چقدر سخته دلت بخوادسرت روبه دیواری تکیه بدی که یک
بارزیرآوارغرورش همه ی وجودت له شده.چقدرسخته توخیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی
اماوقتی دیدیش هیچی جزسلام نتونی بهش بگی،چقدرسخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک
گونه هات روخیس کنه امامجبورباشی بخندی تانفهمه هنوزم دوسش داری،چقدرسخته گل
آرزوهاتو؛توباغ دیگری ببینی هزاربارتوخودت بشکنی اون وقت آروم زیرلب بگی گل من
باغچه ی نومبارک!!!!!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: